leg ik voor U neer mijn hart.
Heel mijn leven, al mijn dagen.
met hun vreugden en hun smart.
Heer ik weet U kent de bladzij's,
weinig wit, de meeste zwart.
Soms gevlekte grijze bladen,
bladerende door mijn hart.
Pagina's met schuld en zonde,
pagina's die wit en rein.
Worden er niet in gevonden,
omdat ze er gewoon niet zijn.
Wat mij steeds weer doet verwond'ren,
als ik alles U vertel.
Gij mij schenkt een nieuwe bladzij,
mij weer schenkt een heel schoon vel.
Op dat vel nog onbeschreven,
schrijft U 't woord vergiffenis.
En wat eerder stond geschreven,
voorgoed uit Uw gedachten is!
Wat een dag Heer, wat een leven!
Schenkt U liefdevol aan mij.
Als 'k bevrijd van al die bladzij's,
weer mag leven, frank en vrij!
Justus. A van Tricht
21 april 2006
