Als je niet bij de dag kunt leven
maar dikwijls teruggrijpt op wat was
een mens geen fouten kunt vergeven
dan geeft dat in Gods oog geen pas.
 
Want als men dikwijls blijft verwijten
vertroebelt dat de goede sfeer
met woorden ’t hart uiteen te splijten
door zich te uiten met een sneer.
 
God immers werpt al onze fouten
vergevend in de diept’ der zee
maar wie steeds wijst op oude fouten
die handelt niet naar Gods idee.
 
Door God wordt nimmer omgekeken
wat door Hem eens vergeven was
want wie Hem toen heeft aangekeken
de liefde in Zijn ogen las.
 
De mens die fouten aan blijft scherpen
die handelt niet naar Gods gebod
om fouten van zich af te werpen
zo niet dan blijkt zijn hart op slot.
 
Want door steeds dingen aan te dragen
vanuit een reeds voorbije tijd
die mens zal voor God nimmer slagen
als hij door God niet wordt bevrijdt.
 
 

You have no rights to post comments